Blog ‘Ik ben 9’
Blog geschreven door Peter te Riele van Eigenwijs in onderwijs
Een verrassend boek kreeg ik ter beoordeling toegezonden. Denk niet dat ik zo’n boek bij voorbaat goed ga beoordelen. Een negatieve beoordeling plaats ik eigenlijk nooit op mijn blog. Daar komen vooral de materialen, ideeën en boek op die de moeite van het lezen waard zijn. Dus met een kritisch oog las ik ‘Ik ben 9′ Met 15 persoonlijke verhalen en foto’s van kinderen van 9 jaar door Bauke Borsboom.
En ik was prettig verrast. Allereerst is het boek prachtig uitgevoerd: ingebonden, vierkant (20x20cm) en voorzien van veel foto’s en een prettige lay-out voor zowel de volwassene als het kind van 9. En dan de inhoud: 15 negenjarigen doen hun verhaal in woord en beeld bijeen gebracht door kindercoach, fotografe en auteur Bauke Borsboom.
- Eerst de uitleg over het waarom van dit boek door de auteur
- Een voorwoord van Jeannette Bakker (directeur van De magie van Kindercoaching)
- Dan volgen er interviews met de kinderen en met iemand uit de familie of vriendenkring, afgesloten met handige tips & weetjes.
- Daarna dagboekfragmenten waarmee we de kinderen beter leren kennen.
- Tot slot een belangrijk hoofdstuk voor de ouders
- Gevolgd door dankwoord en verantwoordende bronnen.
Ik vind het een verrassend eigenzinnig en afwisselend boek. Mooie vorm en toegankelijk voor diverse doelgroepen:
Natuurlijk door lezers van 9 jaar. Leuk en zinvol om leeftijdgenoten te leren kennen.
- Daarnaast ook ouders met kinderen in die leeftijdscategorie. Leer de kinderen van 9 kennen en lees wat uit de vakliteratuur bekend is over deze leeftijdsfase
- Opa’s en oma’s die goed willen inschatten wat in die kleinkinderen omgaat.
- Dit boek lijkt me ook heel geschikt voor pabostudenten en anderen die met negenjarigen te maken hebben.
Dit boek nodigt uit om negenjarigen hun eigen verhaal te laten doen. Dat kan heel goed thuis of op school. Kinderen zullen veel inspiratie vinden.
De kinderen uit dit boek zijn hele gewone Nederlandse kinderen. Wat mij betreft mag op dit boek een opvolger geschreven worden. Kinderen die minder ‘gewoon’ zijn. Kinderen met een ‘krasje’, een opvallend talent, een specifieke culturele of religieuze achtergrond, een bijzondere wens, een kleurtje of een boodschap.
Kortom een boek dat een plek verdient thuis op de boekenplank of op school in de klas. Kinderen die graag reflecteren en over zichzelf nadenken zullen de inspiratie vinden om aan een eigen levensverhaal te beginnen. Papa/mama of de leerkracht zullen er vast bij willen helpen en daar op hun beurt ook veel van leren!
Bron: http://eigenwijsinonderwijs.blogspot.nl/2017/11/ik-ben-9.html
Ik ben 9
Blog geschreven door Tea Adema
Iedere leerkracht kent het bijzondere verschil tussen groep 5 en 6.
Als ik de vraag stel in een groep waarin veel leerkrachten aanwezig zijn, gaat er een kreet van herkenning door de ruimte.
Want ja, de sfeer is compleet anders, de onderlinge verhoudingen zijn anders en de kinderen lijken opeens veel groter dan en jaartje geleden.
Bijzonder toch?
Ook bij kindercoaches is deze leeftijd zeer herkenbaar.
Sterker nog, de absolute piek van kinderen in de praktijk, ligt rond deze leeftijd.
Tot deze leeftijd werden problemen wel waargenomen, maar nu wordt het acuut. Er moet iets gedaan want op school en bij vriendjes loopt het vast
En het is heerlijk werken met kinderen van rond de 9 jaar. Problemen zijn meestal nog niet heel erg als ingesloten patroon geworden, het kind heeft nog contact met zijn zuivere zijn en heeft nog de beschikking over de kinderlijke wijsheid met een sausje van het kind wat al geleerd heeft beter na te denken. En vooral het kind wat beseft dat er een buitenwereld en en binnenwereld is. Een kind wat nooit meer terug kan naar hoe het was.
Het boek Ik ben 9
In het boek “Ik ben 9” heeft Bauke Borsboom deze leeftijd prachtig weten te illustreren met hier en daar ontroerende interviews. Bauke heeft gesproken met 15 kinderen en hun leefwereld zowel op foto als in tekst weten te vangen.
Alle leefgebieden komen aan bod en de kinderen die in gesprek zijn gegaan voor dit boek zijn op een natuurlijke manier vastgelegd op mooie foto’s die herkenbaar zijn bij het verhaal.
Ieder kind geeft tips aan andere kinderen van deze leeftijd en volwassenen kunnen er hier en daar nog wat van opsteken…..
In het tweede deel van het boek is andere belangrijke informatie opgenomen die voor ouders interessant is.
Al met al is het een prachtig boek geworden wat het verdient bekeken en gelezen te worden!
Je kunt het boek boek via de website van Bauke aanschaffen.
Bron: (https://www.kindercoachingfriesland.nl/2017/08/ik-ben-9/)
Gaaf boek: ‘Ik ben 9!’
Blog geschreven door Tischa Neve
Kindercoach Bauke Borsboom schreef een boek speciaal voor kinderen die rond de negen jaar zijn. Het gaat namelijk over negenjarigen. In het boek vind je 15 portretfoto’s van kinderen van negen. In interviews en dagboekfragmenten vertellen ze hoe het is om negen jaar te zijn. Wat is er zo leuk aan? Wat maakt het lastig? Daarnaast vind je leuke tips en weetjes. Een prachtig vormgegeven boekje vol mooie herkenning en tips en fijne aanknopingspunten voor ouders om over thema’s die spelen in deze leeftijdsfase in gesprek te gaan en hun kind nog beter te leren kennen.
Ik stelde Bauke een paar vragen over haar boek:
Wat is de reden dat je juist over deze negenjaarsfase geschreven hebt?
De negenjaarsfase waar ik in dit boek over schrijf vindt meestal plaats in de periode tussen de acht en elf jaar. Als kindercoach werk ik veel met kinderen rond deze leeftijd. Een periode waren bijna alle kinderen bij mij in de praktijk 9 jaar. Het blijkt vaak dat er nog niet zo veel bekend is over deze bijzondere fase in de ontwikkeling van het kind. Soms lijkt het voor ouders alsof hun kind al vroeg aan de puberteit begint. Dit is niet werkelijk zo. Een kind van negen zit in zijn eigen fase horend bij deze leeftijd. Vandaar mijn inspiratie en motivatie om dit boek te maken.
Met dit boek wil ik ouders en kinderen graag laten weten dat zij niet de enige zijn voor wie deze fase soms lastig kan zijn. Samen voelt zo veel fijner dan alleen. Ieder kind beleeft de periode op zijn EIGEN manier. Voor het ene kind verloopt deze periode makkelijk en voor het andere kind kan deze tijd lastiger zijn.
De negenjaarsfase is bijzonder, omdat de kinderen echt een nieuwe fase in gaan. Ze worden zich bewust van hun eigen IK. Ontdekken bijvoorbeeld dat papa en mama ook niet alles weten en dat ze een eigen mening hebben. De kinderen willen meer zelfstandig dingen doen, bijvoorbeeld alleen met een vriendinnetje op pad. Het is ook de periode dat een kind ervaart, dat als hij zelf niet in beweging komt er niets gebeurt. Discipline en motivatie zijn belangrijke kwaliteiten om in deze periode te gaan ontwikkelen. Hier heb je de rest van je leven profijt van.
Tijdens de negen-jaarsfase kan het kind opeens voelen dat hij alleen op de wereld is. De enige persoon die weet wie hij werkelijk is, is hijzelf. Dit en alle nieuwe indrukken van buitenaf zorgen ervoor dat je kind zich eenzaam en angstig kan voelen. Je kind heeft tijd nodig om te leren hoe hiermee om te gaan.
Wat hebben kinderen en ouders aan dit boek?
Helemaal achter in het boek vind je een tekst voor ouder(s) of verzorger(s). Die informatie zorgt ervoor dat kinderen en ouders elkaar (nog) beter begrijpen. Door het lezen van de verhalen van leeftijdgenootjes ervaart het kind hoe andere kinderen dingen beleven. Misschien herkent hij zichzelf hierin en geeft het hem steun. Of heeft hij een fijn gesprek met zijn ouders/verzorgers over dit onderwerp en is het boek een opening om in gesprek te komen.
Kun je een paar dingen noemen die je opvallend, mooi of bijzonder vond van wat je ontdekte of meekreeg van de kinderen?
De meeste kinderen die bij mij kwamen voor een interview of workshop kende ik niet. Het was echt ontzettend bijzonder om te ervaren hoe snel alle kinderen zich bij mij op hun gemak voelde. Ze waren heel open en enthousiast. Zo mooi en puur om te mogen ervaren. Ontzettend dankbare momenten waren dat. Het was opvallend dat de dood bij veel kinderen ter sprake kwam. Een opa die was overleden, een vriendje of een huisdier. De kinderen beleven dit verdriet intens.
Kun je een paar tips noemen die de kinderen aan andere negen-jarigengeven?
- Met stip op 1: WEES JEZELF!
- Doe de dingen die je leuk vindt
- Als je iets niet leuk vindt, praat met iemand
- Als iets tegenzit, word niet gelijk boos, maar ga verder tot het lukt
- Doe je niet anders voor dan je bent, als iemand je vriendin niet wil zijn, dan is dat maar zo
bron: http://grootenklein.nl/gaaf-boek-ik-ben-9/
Ik ben 9! En ja, ook dit is een fase….
Blog geschreven door Charlotte Borggreve voor Moodkids
In de kindercoachpraktijk van Bauke Borsboom kwamen veel ouders met kinderen van negen. Kinderen die zich opeens gingen afzetten. Of riepen dat niemand ze begreep. Ouders die daardoor dachten dat hun kind al in de puberteit zat.
Ouders die schrokken als hun kind zei: ‘Ik wou dat ik dood was’, omdat hun kind even de greep op zijn leven kwijt was. Kinderen die brutaal werden of kritischer werden en zich gingen schamen voor hun ouders. ‘Mam trek niet zo’n gekke broek aan, je ziet er belachelijk uit’.
Toen haar dochter zelf negen werd, maakte ze een boek met interviews met kinderen, tips voor andere kinderen en tips voor ouders. Het heet: Ik Ben 9. Het gaat over je losmaken, vrienden, veerkracht ontwikkelen, omgaan met emoties, ergens bij horen en vallen en opstaan. En hoe je als ouder je kind hierbij kan helpen.
Hoe was jij toen je negen was?
Herinner jíj je nog hoe je was toen je negen jaar was? Was dat een speciale leeftijd? Begon het pesten of het meidenvenijn? Ging je je losmaken van je ouders? Besprak je bij voorkeur je gevoelens met je vriendjes of vriendinnetjes?
Ging je je talenten of kwaliteiten ontdekken en begon je met een sport, scouting, knutselen of iets anders in je vrije tijd? Of speelde je juist eindeloos buiten en was je geïrriteerd als je geroepen werd door je ouders?
Maakte je je zorgen over de dood? Fantaseerde je hoe het zou zijn om dood te gaan? Of lag je ’s nachts wakker van het idee dat één van je ouders zou overlijden?
Ik weet nog dat ik knopjes van de krentenboom at, want die smaakten naar amandel. Mijn ouders zeiden (heel pedagogisch) dat ik daar dood van kon gaan. Dat maakte me totaal niet bang, maar juist nieuwsgierig. Ik ging slapen met het idee dat ik niet wakker zou worden, maar had daar geen enkel probleem mee. Ik zou nu immers eindelijk weten hoe de dood eruit zou zien!
Okay, altijd al een gek kind geweest…
Bezig zijn met de dood
Ik zie in mijn praktijk veel kinderen van die leeftijd die erg bezig zijn met de dood. Ze liggen er soms wakker van. Het is goed om er met ze over te praten en ze serieus te nemen. Erken hun angst of verdriet en help ze om ermee om te gaan (een foto van de overleden oma op het nachtkastje, een tekening van de dode hond aan de muur, een troostend verhaal voorlezen).
Over meidenvenijn en pesten heb ik eerder geschreven, veel kinderen van deze leeftijd hebben er last van of doen er aan mee. Probeer je kind weerbaar te maken en vertel wat groepsdruk kan betekenen en hoe kan je ermee omgaan?
Kinderen van negen hebben behoefte aan een eigen plekje, aan meer zelfstandigheid, maar zijn ook vaak opeens heel knuffelig of vol emoties. Help ze erover te praten en neem ze serieus. Ook zullen vriendjes en vriendinnetjes steeds meer een rol spelen in het praten over gevoelens. Kinderen vinden dan dat volwassenen te snel met oplossingen komen en vrienden zitten veelal met hetzelfde, dat is fijn om dan te delen.
In dit boek kun je dit allemaal lezen. Heel herkenbaar voor andere kinderen en een hulp voor ouders die soms niet weten hoe ze met alle gedragsveranderingen van hun kind om kunnen gaan.